Γιάννης Τσιρογιάννης

Την φετινή σεζόν τα πράγματα σε ότι αφορά την ψηφοφορία για την ανάδειξη του ελληνικού αυτοκινήτου της χρονιάς ήταν πιο αναμενόμενα από ποτέ. Και αυτό γιατί στην πρώτη γραμμή υπήρχε δικαιολογημένα η υπεροπλία του νέου Hyundai Kona με την τεράστια γκάμα εκδόσεων. Όταν λέω «τεράστια» κυριολεκτώ, αφού ο ποψήφιος αγοραστής μπορεί να βρει στη γκάμα του SUV της Hyundai τα πάντα, από αμιγώς θερμικούς κινητήρες μέχρι αμιγώς ηλεκτρικές. Εκτός από την πληρότητα της γκάμας, το Kona είναι ένα εξαιρετικό αυτοκίνητο με απαντήσεις σε όλα τα φλέγοντα ερωτήματα. Πρακτικό, γεροδεμένο, καλοφτιαγμένο, ασφαλές και φιλικό στη χρήση δεν άφησε περιθώρια στους ανταγωνιστές του προκειμένου να του κλέψουν την πρώτη θέση.
Από εκεί και πέρα, η MG ήρθε δυναμικά στη χώρα μας με προϊόντα που αποδείχτηκαν σαν έτοιμα από καιρό στοχεύοντας απευθείας στις πρώτες θέσεις της κατάταξης. Οι συγκυρίες της στέρησαν τις δυο πρώτες θέσεις, αφού το ομολογουμένως εξαιρετικό MG4 έχασε πόντους εξαιτίας της ανωριμότητας των ελληνικών υποδομών που αφορούν στην ηλεκτροκίνηση και το προσιτό B-SUV MG ZS πλήρωσε κυρίως την ηλικία του.
Από εκεί και κάτω, επέλεξα τα Citroen C4 X και Peugeot 408 τα οποία επιδίδονται σε σχεδιαστικό οργασμό χωρίς βέβαια να λησμονούν τα χωροταξικά. Πιο κάτω την ψήφο μου κέρδισε το αμιγώς ηλεκτρικό Dacia Spring, το οποίο προσωπικά πιστεύω πως αποτελεί το καλύτερο αυτοκίνητο πόλης σήμερα, αλλά τις μέρες που εξελισσόταν η διαδικασία αξιολόγησης των μοντέλων είχε διακοπεί η κρατική επιδότηση που το έριχνε σε μια εύπεπτη τιμή για τη χώρα μας.
Στη συνέχεια, παραδέχομαι πως μπορεί να αδίκησα κάπως το Jeep Avenger σε σχέση με τους υπόλοιπους συναδέλφους, η αλήθεια είναι όμως πως δεν είχα την ευκαιρία να το οδηγήσω αρκετά, με εξαίρεση την μικρή οδηγική επαφή στα Μέγαρα λίγες μέρες πριν τον τελικό.
Από εκεί και πέρα, το Kia Niro έχασε πόντους στα μάτια μου λόγω υποτονικής προσωπικότητας και το θεσπέσιο Renault Austral λόγω υψηλής τιμής κτήσης, κάτι που ισχύει βέβαια και για τα Honda Civic και Nissan X-Trail.