Μανώλης Σαλούρος

Έχοντας οδηγήσει αρκετά εντός και εκτός Ελλάδας το αμιγώς ηλεκτρικό Jeep Avenger, ήμουν σχεδόν αποφασισμένος ότι αυτό θα είναι στην πρώτη θέση του δικού μου βάθρου. Αυτό όμως που επισφράγισε την επιλογή μου ήταν η οδηγική επαφή με τη βενζινοκίνητη έκδοση 1.2Τ των 100 ίππων. Ένα B-SUV ιδανικών διαστάσεων, με άκρως ενδιαφέρουσα σχεδιαστική προσέγγιση, ποιοτικά υλικά στο εσωτερικό, αλλά πάνω απ’ όλα με σημαντικές αρετές στο δρόμο. «Μασίφ» οδηγική συμπεριφορά όσο και να το πιέσεις, καλή κατανάλωση και μηχανικό κιβώτιο 6 σχέσεων με εξαιρετική κλιμάκωση. Ακριβώς όπως θα σχεδίαζε και θα «έχτιζε» κανείς το προσωπικό του αυτοκίνητο. Μοναδικό ερώτημα, το αν το αυτόματο “μικρο-υβριδικό” που θα ακολουθήσει την άνοιξη του 2024 ή το τετρακίνητο (αργότερα μέσα στη χρονιά), θα αποδειχθεί μια ακόμα καλύτερη επιλογή.
Η δεύτερη θέση στη δική μου αξιολόγηση μου πήγε σε ένα αυτοκίνητο που με είχε κερδίσει ήδη από πέρυσι, που το οδήγησα για πρώτη φορά στη Δανία, στο πλαίσιο του Tannistest για το «Αυτοκίνητο της Χρονιάς» (COTY). Τότε, με την Ελένη Ξενάκη και τον Μιχάλη Σταυρόπουλο συζητούσαμε ότι το MG4 δεν αποτελεί απλά μια δυναμική είσοδο- επαναφορά της MG στην ευρωπαϊκή αγορά, αλλά μια πρωταγωνιστική δήλωση, ακόμα και αν ακριβώς απέναντί του βρίσκονται μοντέλα από παγκόσμιες υπερδυνάμεις.
Η τρίτη δική μου θέση δόθηκε στο μεγαλύτερο και ίσως πιο ολοκληρωμένο B-SUV της εποχής, το φετινό -όπως αναδείχθηκε- «Αυτοκίνητο της Χρονιάς για την Ελλάδα». Το Hyundai Kona στα καλύτερά του, μεγάλωσε σημαντικά εκτός, αλλά θεαματικά -και πανέξυπνα- εντός, την ίδια ώρα που διατίθεται σε μία πλήρη γκάμα που περιλαμβάνει από θερμική, υβριδική, «φουλ» υβριδική, έως και ηλεκτρική έκδοση.
Συμπέρασμα από τη φετινή τελική ανάδειξη, σε συνδυασμό με την προσωπική επιλογή; «Η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή», αφού το Hyundai Kona επικράτησε απέναντι σε κορυφαίους αντιπάλους, όχι μόνο σε επίπεδο τριάδας, αλλά και… ενδεκάδας, με τον καθένα από τους μονομάχους να βρίσκεται επάξια στην τελική φάση.